Mój ociec pracował z muzykami z Orkiestry z Chmielnej


- Mój ojciec pracował w czwórce.
- Co to było?
- Państwowe Zakłady Lotnicze na Kole. Razem z nim pracowali tam dwaj muzycy z Orkiestry z Chmielnej. Byli mechanikami.
- Poznałeś ich?
- Tak. Gdy miałem siedem lat. W tamtych czasach były organizowane sobotnie wyjazdy z pracy pod miasto.  
- Co się robiło na tych wyjazdach?
- Wszyscy jechali na przykład na grzyby.
- Zbierałeś grzyby z muzykami z Orkiestry z Chmielnej? 
- Niezupełnie. Pojechaliśmy z tatą na plac Bankowy. Tam było miejsce zbiórki i tam czekał autokar.
Ale nigdzie nie pojechaliśmy.
- Dlaczego?
- Dlatego, że zrobiła się taka impreza, że nawet kierowca się upił. 
- No to  nie przywieźliście grzybów. 
- Przywieźliśmy. Wysłali taksówką faceta na dworzec Zachodni, żeby kupił grzyby od ludzi, którzy sprzedają na ulicy. Wszyscy wrócili do domu pijani, ale z grzybami.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zostają melodie. Historia dymu z faszystami pod Krokodylem.

Obraz
Dawno temu na Żoliborzu. Kuba Paczkowski  Burzliwe starcie pod restauracją Krokodyl było mocnym akordem toczącej się na początku lat 90. walki o ideologiczną dominację na ulicach warszawskiego Starego Miasta.        Nagle usłyszeli tupot ciężkich butów. Otoczyła ich grupa kilkunastu skinheadów. Jeden z nich mocno pchnął Paczę w plecy. Ten stracił równowagę i poleciał przed siebie na ziemię. Wprost na kopnięcie, które trafiło go w łuk brwiowy. Buchnęła krew. Stara blizna na jego twarzy przypomina o tym, że faszyzm zaczyna i kończy się na przemocy.         1. Na początku lat 90. zmieniło się wszystko. Komuna była systemem na wpół niewolniczym. Władza nie pozwalała wyjeżdżać swobodnie z kraju, komuchy trzymali u siebie paszporty, nie było wolności słowa, wolnych wyborów, działały tylko trzy partie, wszystkie pod czapą komunistów, nie było związków zawodowych i wolności handlu. Pod czapą komunistów czyli rus...
Czytaj więcej

Poranek w sopockich koszach

Obraz
              KUBA PANOW   Lato 1987 roku. Ktoś ze znajomych z Żoliborza rzucił hasło wyjazdu na festiwal Nowa Scena w Sopocie. Teraz sprawdzam i widzę, że to nazywało się „IV Rock Dla Spragnionych Muzyki - Nowa Scena”. Dziwna nazwa. Taka Trójmiejska – psychodeliczna. A więc 26-28 czerwca w Operze Leśnej. I pojechała załoga z Żoliborza. Jakieś dziesięć osób. Z tego kilka siedzących mocno w muzyce, a reszta tak po prostu, bo będzie fajnie. To były czasy post punkowe. Ja zapuściłem włosy i chodziłem w czarnej kurtce skórzanej z białym napisem Motorhead na plecach. A Kuba Panow (wówczas barwna postać z Bielan, a dziś wokalista rockowy) był już wyznawcą psychobilly. Nowej dzikiej mieszanki punk rocka z rockabilly. Czyli grupa licealistów z dzielni plus może ktoś z Mokotowa. Bo te dwie dzielnice zawsze się dobrze mieszały. Zajęliśmy jeden przedział. Ktoś leżał na półce, ktoś na podłodze. Wyjazd późnym popołudniem, piwo, trawa, impreza. Żadnych mocnych ...
Czytaj więcej

Opowieść o Pubie Moskwa

Obraz
Noc pod Moskwą. Od lewej stoją: Paweł Żuk, Arnaud „Francuz” Andal, Magda Dragan, Marcin „Młody” Szyszko, Katarzyna „Kasianka” Jaśkiewicz, Karolina Markiewicz i Iza. W masce Gryzia, a na glebie Krzysiek Rybka. Ekipie telewizji BBC pub Moskwa skojarzył się z londyńską portową tawerną. Mój znajomy dziennikarz po przeczytaniu tego tekstu zapytał, czy naprawdę można było prowadzić klub na trzydziestu   metrach kwadratowych. Owszem! I to jak! Przez jakiś czas w tym niewielkim pomieszczeniu miksowała się postpunkowa załoga z klientelą mającą niewiele wspólnego z rock’n’rollowym stylem życia. Historia pubu Moskwa jest opowieścią o szalonym początku lat 90. O tym co było wtedy najpiękniejsze i najniebezpieczniejsze.    Autor: Alex Kłoś     Ta historia ma początek pod koniec lat 80, kiedy spotkało się trzech chłopaków: Borsuk, Zając i Długi. Robert Urbaniak, czyli Borsuk, nie pamięta kiedy dokładnie poznał Piotra Głucha, czyli Zająca. – Na pewno jeszcze przed studni...
Czytaj więcej